خدایا ! من همانی هستم که وقت و بی وقت مزاحمت می شوم ٬ همانی که وقتی

دلش می گیرد و بغضش می ترکد ٬ می آید سراغت . من همانی ام که همیشه

دعاهای عحیب و غریب می کند و چشم هایش را می بندد و می گوید : من این حرف

ها سرم نمی شود . باید دعایم را مستجاب کنی . همانی که گاهی لج می کند و

گاهی خودش را برایت لوس می کند . همانی که نمازهایش یکی در میان قضا می

شود و کلی روزه نگرفته دارد. همانی که بعضی وقت ها پشت سر مردم حرف می زند

گاهی بد جنس می شود البته گاهی هم خود خواه ٬ گاهی هم دروغگو و حالا یادت

آمد من کی هستم؟ خدایا چنان بنواز دلم را که : هر جا نفرتی هست ,عشق باشم .

هر جا نا امیدی هست ,امید باشم . هر جا غمی هست ,شادمانی باشم خداوندا...

من از احساس بيهوده بودن، من از چون حبابِ آب بودن، من از ماندن چون مرداب مي

ترسم. خداوندا... من ازمرگ محبت، من از اعدام احساس به دست دوستان دور يا

نزديک مي ترسم. خداوندا... من از ماندن مي ترسم خداوندا... من از رفتن مي ترسم

خداوندا... من از خود نيز مي ترسم خداوندا... پناهم ده